صبح که از خواب پا میشم...

الان مامان پرسید :خلیج فارس کجاست؟...خزائلی(!!!) من سرم را به سمتش پرت کردم.یعنی نشد که آرام برگردم و باچشم های باز نگاهش کنم و بگویم که همان رودی است که قبلا توی تهران بود و خشک شده دیگر. مامان گفت:اووووه...برو جوشونده بخور. من روی زمین خزیدم و رفتم طرف جعبه جوشونده ها.یکی را برداشتم و خواستم جوشونده ها را بریزم توی دهنم ولی مامان جلویم را گرفت,آب جوش آورد و کمی از جوشونده ها را در آن حل کرد.بعد داد دستم و جوری که انگار نشنوم گفت:بدون نبات تاثیرش بیشتره.یک نفس سر کشیدم.مزه شکلات 98 % میداد. ... الان دارم به فلوچارت رو به رویم نگاه میکنم.نه...احتمالا الگوریتم است.ش صبح که از خواب پا میشم......

سرم خیلی خیلی شلوغ است.آنقدر هم این زندگی نکبتی را دوست دارم که نگو! از همین زندگی هی شلوغ پردردسر که مجبورم برای اینکه هی وقت کم نیاورم همزمان هم درس بخوانم و هم مراقب باشم وقتی راننده ترمز میگیرد نروم توی شکم مرد چاق روبه رویی ام و هم سعی کنم از آهنگی که دارد پخش میشود لذت ببرم! حالا از اینجا هم خوشم می آید.همینجایی که آدرسش را هیچ آشنایی ندارد و وقتی می آیم تویش بوی خاک میدهد.مثل این راه رو های کاهگلی که وقتی تب داری میروی سرت را بهشان تکیه می دهی و اجازه میدهی قلب و کلیه و شش هایت از بدنت بیرون بیایند و خودشان نفس بکشند. ....یک خورده از خودم بگویم: بیخیال صبح که از خواب پا میشم......